Wat is hoogbegaafdheid?

Er bestaan verschillende definities van hoogbegaafdheid, maar over het algemeen gaat men uit van het meer-factorenmodel van Franz Josef Mönks. Deze hoogleraar ontwikkelingspsychologie heeft een aantal factoren toegevoegd aan het al bestaande model van de Amerikaanse psycholoog Renzulli.

Renzulli stelde dat hoogbegaafdheid niet zozeer een eigenschap is, maar een bepaald vermogen, dat zorgt voor hoogbegaafd gedrag. Volgens deze theorie is iemand hoogbegaafd als hij beschikt over creativiteit, een hoge intelligentie (IQ >130) en motivatie.

Mönks voegde hier de omgevingsfactoren gezin, school en ontwikkelingsgelijken aan toe. Pas als de sociale omgeving goed inspeelt op het hoogbegaafde vermogen, komt de hoogbegaafdheid volledig tot uiting. Met andere woorden: ouders en school moeten samenwerken om tot een goed aanbod van kennis en vaardigheden te komen. Daarnaast heeft het kind ontwikkelingsgelijken nodig om zich volledig te kunnen ontplooien.

Dat dit laatste voor hen een probleem kan zijn, wordt o.a. duidelijk als we de Gauss-curve bekijken. Hier zien we dat 2,3% van de bevolking een IQ hoger dan 130 scoort. Dit is een afwijking van 30 van het gemiddelde IQ. Over het algemeen gaat men uit van een volgende verdeling over de schoolniveaus: voor de havo een IQ van 108-117 en voor het vwo een IQ van 117 of hoger. Het verschil van 130 of hoger is dus minimaal 13 meer dan het minimale IQ voor vwo. Onderwijs hoger dan vwo bestaat nog niet in Nederland. 

Wat maakt hoogbegaafde kinderen en jongeren nu anders waardoor ze vaak niet goed kunnen meekomen op een reguliere school? Zie voor een paar van de problemen: https://hbcoachinguitgeest.nl/problematiek-bij-hoogbegaafden/. Neem voor meer informatie over hoogbegaafdheid contact op met me: info@hbcoachinguitgeest.nl.